همه چیز ا ی جدی و شوخی آدم بعد از مدت کوتاهی انقدر کلیشه ای میشه که آدم حالش از همه چی بهم میخوره

اینجوری که آدم میمیره برای اینکه یه تئاتر خوب٬ یه کتاب واقععا خوب مثل «منِ او » یا يه آهنگ خیلی خوب مثل«کاش اینجا بودی» پینک فلوید

و اینجوریه که آدم کلمات کتابها رو حفظ میشه و هنوز میخونه و ثانیه به ثانیه آهنگارو میشنوه وبازم گوش میده

و اینجوریه که چیزای خوبی که آدم باهاش زمستونا رو سر کنه بور میشن/رنگشون میپره و نخ نما میشن

حقیقت اینه که «

آدما میمیرین و خوشبخت نیستن
نیستند
پ.ن. ۱ از ته دل-خیلی غمگینانه