بدترین خصوصیت دوره های خوش زندگی
جز اینکه زود ته میکشند
اینست که هیچ اثری باقی نمیذارند
جز اینکه زود ته میکشند
اینست که هیچ اثری باقی نمیذارند
آدم وقت ندارد-یا- به فکرش نمیرسد که
ثبتش کند- خودشان هم به ذهن نمیان
اینست که بعد اتمامشان
انگشت به دهان میمانی که :چه شد آن یک هفته ی طلایی زندگانیمان؟
چه خبری بود که خوش گذشت؟
میماند یه لبخند گذرا بر لب و یک نگاه دور
هنگام یاد آوری آن روزها یا شنیدن اهنگها و بوها و باقی ...
پ.ن. نویسنده روز های خوش پاییزی ای را دارد میگذراند
پ.ن. ۲ این پاییز لامصب
پ.ن.۳ با تشکر از تمام مسئولین